Pieter die Walsche

Petrus (Pieter) die Walsche wordt geboren in 1257 als tweede zoon van Diederik en Anna. Het gezin telt drie zonen, zijn broers heten Paulus en Johannes. Zijn vader tracht aan de kost te komen als trouvère wat medio de jaren 1200 nog niet zo eenvoudig is wegens de geldschaarste van het overgrote deel van de adel. Afkomstig van het noorden van Frankrijk was het gezin rond 1265 verhuisd naar Kortrijk, waar het woonachtig is niet ver van de O.L.V.-kerk. Daar mocht de vader zijn zangkunsten vertonen, in het koor van de Vlaamse graaf.

Van jongsaf aan leert Pieter omgaan met schrift, zijn vader die het schrijven minder machtig was vond het toch van belang dat gezangen op schrift werden gesteld. Pieter is echter in het rijke graafschap in contact gekomen met Vlaamse handelaren, en daarmee gekoppeld de complexe wereld van geld en cijfers. De wereld van de cijfers zit in die periode nog ingewikkeld in elkaar, het gebruik van romeinse cijfers stelt problemen bij berekeningen.

In zijn contact met de handelaren te Kortrijk, leert hij de diverse munten kennen en de complexiteit van de wisselverhoudingen tussen de munten. Hij leert er het gebruik van de rekentafels kennen en geraakt in de ban van de cijfers. Zo leert hij in Kortrijk Vasco, de zoon van een Noord- Italiaanse bankier kennen. Vasco vertelt hem boeiend over de wereld van de geldwisselaars en de bankiers . Pieter komt in trance, en besluit hier niet de weg van zijn vader te volgen maar mee te gaan naar Italië met Vasco. Hij is dan 18 jaar.

In opdracht van de handelaar Adelbrecht de Mummelare te Kortrijk, die stapelplaatsen heeft in Damme, gaat hij studeren in Italië. Meer specifiek dient hij er het werken van het geldsysteem beter leren kennen en het voeren van een administratie. De Italiaanse kooplieden hebben zich immers in die tijd op de handel in geld geworpen. Deze handelaren treden dikwijls op als geldschieters van de clerus en de adel. Hij leert er in Genua het bankwezen kennen, in Pisa hoort hij van de rekenkunde van Fibonacci, in Siena komt hij in contact met de schoonheid van de boekhouding. De "Biccherne", de beschilderde boekbanden van de stadsregisters van Siena, doen hem de noodzaak inzien dat zijn kalligrafische capaciteiten dienen te worden ontwikkeld, wat dan ook gebeurt bij de monniken van de abdij van San Galgano.

Samengevat leert hij er dat door de in omvang toenemende handel van de kooplieden er de behoefte ontstaat om van zogenaamde financiële feiten ordelijk aantekening te maken zodat ze niet kunnen worden vergeten en de bedrijfsadministratie als bewijs in een gerechtelijk geschil kan dienen. In dit ordeningsproces spelen twee sorteerronden een rol. Eerst worden de relevante financiële feiten chronologisch gesorteerd in het "memoriaal" en in de volgende ronde vindt een nadere sortering plaats op een rekening in scontro-vorm. Kortom de eerste basis van het "boekhouden" wordt er gelegd. We gaan hier ook niet verder uitweiden over zijn ontdekkingen in de stad Genua. Enkel maar dat hij er daar zijn Italiaanse geliefde leert kennen.

Na de dood van zijn geliefde, keert hij in 1280 terug naar Vlaanderen. Hij loopt er op een jaarmarkt te Kortrijk de lakenhandelaar Ywein vanden Hoorne tegen het lijf. Ywein ziet vlug in, dat Pieter een meerwaarde zou zijn voor zijn bedrijf en vraagt hem te vervoegen als klerk. Ywein zit immers met vele vragen waarop Pieter een antwoord wist. In Brugge leert Pieter omgaan met deniers en de omwisselingen tussen de pond vlaams, sterling, parisis en tournois. Tijdens de vele handelscontacten leert hij de engelse taal kennen.

In het gezegende jaar 1302, leert hij heer Joris van Zerkingen kennen en treedt toe tot zijn gevolg. Hij is er onder andere verantwoordelijk voor het rekenen, het wisselen, het administratief bijhouden van inkomsten en uitgaven en de vele andere aspecten die met handel drijven gepaard gaan. Hoewel hij een eerdere stille, wat gezette man is, blijft het muzikale bloed van zijn vader in de aderen stromen en zit hij bij momenten te mijmeren bij het houtvuur, denkend aan de mooie momenten in Italië.

Pieter heet in het werkelijke leven Peter van Herwegen en is gepensioneerd hoofd-accountant van een grootbank.